Mijn zoontje heeft met zijn twee en een half jaar oud inmiddels een eigen smaak ontwikkeld met duidelijke voorkeuren. Niet al zijn voorkeuren lenen zich even goed voor het bereiden in 15 minuten of minder.
Gelukkig is hij dol op alles waar pasta bij betrokken is.
Voor vanavond dus Pasta Carbonara: ook wel bekend als dat bord met zompige pasta en roerei.
De kunst is natuurlijk om de balans te vinden tussen een lekkere saus met ei en een saus met rauw ei.
Voor de duidelijkheid: het is niet zo erg om rauw ei te eten maar voor kleine kinderen en zwangere vrouwen zou ik het niet aanraden.
Ergens in mijn koelkast leeft er een stuk parmezaanse kaas vergezeld van een doos eieren. Ook is er sprake van een verpakking met wat troosteloos uitziende spekjes. Aan pasta ontbreekt het nooit in mijn keuken; ik denk dat ik gemiddeld wel 15 verpakkingen met pasta in een kast heb liggen. Vaak in hoeveelheden die net niet toereikend zijn om een volledige maaltijd van te maken.
De theorie:
Pasta koken in ruim water, afgieten maar een beetje van het kookvocht bewaren.
Ondertussen spekjes knapperig bakken in een grote pan.
2 tot 3 eieren loskloppen in een kommetje.
Parmezaanse kaas raspen.
De gekookte ( al dente ) pasta bij de spekjes mikken.
Losgeklopt ei en parmezaan erbij ( vuur nu uit! ) goed mengen.
Peper naar smaak toevoegen.
Klein scheutje van het water van de pasta erbij om een saus te krijgen en het geheel op borden scheppen net voordat het ei gaar is ( het gaart nog wat door )
Tot dusver de theorie. Vanvond de praktijk inclusief foto's.
maandag 7 mei 2012
maandag 23 april 2012
Geroosterde zalm, creme van avocado en tomaat,penne pasta, en een wafeltje van parmezaanse kaas
Maandagavond 23 April 2012
Op weg naar huis is de trein zo vol dat ik niet kan zitten of zelfs normaal kan staan. Voor mij staat een man omringd door de penetrante geur van zweet en shoarma. Geen fijne combinatie.
Een lading schooljeugd blokkeert het gangpad in verschillende stadia van coolheid en desinteresse. Hier en daar schieten er wat broeierige blikken tussen de shoarmalucht door.
Geen tijd dus om het gerecht vanuit de trein te introduceren.
Geroosterde zalm, creme van avocado en tomaat, penne pasta, en een wafeltje van parmezaanse kaas
Bij binnenkomst een zoen voor vrouw en kind, de jas en tas in een hoek en direct de keuken in.
Starttijd 18:03
De pannen staan op het vuur zodat ze op tijd heet zijn. Oven op 180 graden.
De parmezaanse kaas wordt verspreid in vormpjes op het bakpapier die met enige fantasie rond zijn te noemen waarna de schaal met bakpapier de oven in gaat.
De penne pasta gaat de pan in ( kooktijd ongeveer 12 minuten )
Ik schil de avocado, verwijder de pit ( met een groot mes ) en lepel het vruchtvlees in de blender, samen met de tomaten, een paar flinke draaien van de pepermolen en een gezonde dosis zeezout. Scheutje olijfolie erbij en blenderen
De zalm gaat in 3 stukken ( 2 normale en 1 peuterportie ) peper en zout er op en in de kleine koekenpan met hete olijfolie.
De pasta pruttelt inmiddels lekker door en ik heb de avocado-tomatencreme inmiddels in een sauspannetje opgezet om door te warmen. De schaal met parmezaanse kaaswafeltjes gaat de oven uit wanneer de kaas is gesmolten en mag even afkoelen.
Als 'last-minute' toevoeging rasp ik nog wat citroenschil over de zalm. Zalm hoeft niet helemaal door en door gaar gebakken te worden; het lekkerst vindt ik als de zalm van binnen nog mooi roze en net voorbij rauw is.
Met nog iets meer dan een minuut te gaan zijn de pasta en zalm klaar.
De pasta giet ik af en de avocado-tomaatcreme schep ik in de (voorverwarmde) borden. Pasta op de saus, stukje zalm erop en het parmezaanse kaas wafeltje ernaast. Nog een klein beetje parmezaanse kaas op de pasta en dit is het eindresultaat:
Eindtijd 18:18
Eenmaal aan tafel kijkt mijn zoontje naar het bord alsof er een middelgrote herdershond net op zijn bord heeft gescheten. De mededeling dat er een kaaskoekje bij zit resulteert echter in een kreet van plezier gevolgd door een minzame knik van goedkeuring terwijl hij het wafeltje naar binnen werkt.
De zalm en pasta worden ook in rap tempo verorberd , de saus ligt er wat verloren bij.
Vrouwlief eet met smaak maar is het met mij eens dat wat knoflook bij de avocado-tomaatcreme niet had misstaan.
Al met al een redelijk begin van de 15 minute challenge. Nu moet ik nog bedenken wat ik komende maandag ga maken. Suggesties?
Op weg naar huis is de trein zo vol dat ik niet kan zitten of zelfs normaal kan staan. Voor mij staat een man omringd door de penetrante geur van zweet en shoarma. Geen fijne combinatie.
Een lading schooljeugd blokkeert het gangpad in verschillende stadia van coolheid en desinteresse. Hier en daar schieten er wat broeierige blikken tussen de shoarmalucht door.
Geen tijd dus om het gerecht vanuit de trein te introduceren.
Geroosterde zalm, creme van avocado en tomaat, penne pasta, en een wafeltje van parmezaanse kaas
Bij binnenkomst een zoen voor vrouw en kind, de jas en tas in een hoek en direct de keuken in.
Starttijd 18:03
De pannen staan op het vuur zodat ze op tijd heet zijn. Oven op 180 graden.
De parmezaanse kaas wordt verspreid in vormpjes op het bakpapier die met enige fantasie rond zijn te noemen waarna de schaal met bakpapier de oven in gaat.
De penne pasta gaat de pan in ( kooktijd ongeveer 12 minuten )
Ik schil de avocado, verwijder de pit ( met een groot mes ) en lepel het vruchtvlees in de blender, samen met de tomaten, een paar flinke draaien van de pepermolen en een gezonde dosis zeezout. Scheutje olijfolie erbij en blenderen
De zalm gaat in 3 stukken ( 2 normale en 1 peuterportie ) peper en zout er op en in de kleine koekenpan met hete olijfolie.
De pasta pruttelt inmiddels lekker door en ik heb de avocado-tomatencreme inmiddels in een sauspannetje opgezet om door te warmen. De schaal met parmezaanse kaaswafeltjes gaat de oven uit wanneer de kaas is gesmolten en mag even afkoelen.
Als 'last-minute' toevoeging rasp ik nog wat citroenschil over de zalm. Zalm hoeft niet helemaal door en door gaar gebakken te worden; het lekkerst vindt ik als de zalm van binnen nog mooi roze en net voorbij rauw is.
Met nog iets meer dan een minuut te gaan zijn de pasta en zalm klaar.
De pasta giet ik af en de avocado-tomaatcreme schep ik in de (voorverwarmde) borden. Pasta op de saus, stukje zalm erop en het parmezaanse kaas wafeltje ernaast. Nog een klein beetje parmezaanse kaas op de pasta en dit is het eindresultaat:
Eindtijd 18:18
Eenmaal aan tafel kijkt mijn zoontje naar het bord alsof er een middelgrote herdershond net op zijn bord heeft gescheten. De mededeling dat er een kaaskoekje bij zit resulteert echter in een kreet van plezier gevolgd door een minzame knik van goedkeuring terwijl hij het wafeltje naar binnen werkt.
De zalm en pasta worden ook in rap tempo verorberd , de saus ligt er wat verloren bij.
Vrouwlief eet met smaak maar is het met mij eens dat wat knoflook bij de avocado-tomaatcreme niet had misstaan.
Al met al een redelijk begin van de 15 minute challenge. Nu moet ik nog bedenken wat ik komende maandag ga maken. Suggesties?
zaterdag 21 april 2012
Boodschappen zover het oog reikt
De 15 Minute challenge is niet iets om zo maar in te stappen. Het is een militaire exercitie. Het is een strijd op leven en dood met een hongerig kind en vrouw als tegenstanders. Geen middel wordt geschuwd in deze strijd.
Zoals elke veldtocht valt of staat de overwinning bij planning en bevoorrading. Als ik enige kans van slagen wil hebben dan moet alles op de juiste plek staan. Binnen handbereik.
Dus:
3 soorten azijn check
4 soorten olie check
Verzameling pannen check
Fornuis check
Snijplank, mes en 3 nu nog lege borden check
Voor maandag 23 april kies ik als startgerecht voor de 15 minute challenge:
Penne pasta met creme van avocado en tomaat, geroosterde zalm met citroenrasp en een wafeltje van parmezaanse kaas
Boodschappenlijst:
Een rijpe avocado
3 tomaten
een stuk zalm
Penne pasta
Parmezaanse kaas
Peper&zout
Andere bijzonder handige attributen:
Bakpapier
Staafmixer
Zoals elke veldtocht valt of staat de overwinning bij planning en bevoorrading. Als ik enige kans van slagen wil hebben dan moet alles op de juiste plek staan. Binnen handbereik.
Dus:
3 soorten azijn check
4 soorten olie check
Verzameling pannen check
Fornuis check
Snijplank, mes en 3 nu nog lege borden check
Voor maandag 23 april kies ik als startgerecht voor de 15 minute challenge:
Penne pasta met creme van avocado en tomaat, geroosterde zalm met citroenrasp en een wafeltje van parmezaanse kaas
Boodschappenlijst:
Een rijpe avocado
3 tomaten
een stuk zalm
Penne pasta
Parmezaanse kaas
Peper&zout
Andere bijzonder handige attributen:
Bakpapier
Staafmixer
vrijdag 20 april 2012
15 Minute challenge
15 minute challenge
Als voedselfanaticus walg ik uiteraard van voorverpakt grut en blikjesdrek. Ik kijk in de supermarkt minzaam neer op yuppen die de mand vullen met half-fabrikaten en voorverpakte maaltijden.
Als werkende vader wordt ik echter met de harde realiteit geconfronteerd.
Het liefst zou ik elke maandagavond bij thuiskomst binnen 3 tellen een volwaardige 4 gangen maaltijd veroorzaken. In de praktijk zijn er veel redenen waarom vrouw en kindlief met enige regelmaat achter een bord met ovenfriet, knakworstjes, en appelmoes zitten.
Vertraging met de trein, de paksoi die over datum blijkt te zijn, de olijfolie is op mysterieuze wijze verdwenen,geen zin, waarom ga je niet eens zelf koken, patat bestaat uit aardappel en is dus eigenlijk ook een groente en gezond, morgen eten we wel weer iets gezonds...
Toch denk ik dat het anders kan. En dat niet alleen. Ik denk dat ik elke maandagavond, een apocalypse of EK-finale uitgezonderd, in 15 minuten een smakelijke maaltijd op tafel kan zetten!
De regels:
Als voedselfanaticus walg ik uiteraard van voorverpakt grut en blikjesdrek. Ik kijk in de supermarkt minzaam neer op yuppen die de mand vullen met half-fabrikaten en voorverpakte maaltijden.
Als werkende vader wordt ik echter met de harde realiteit geconfronteerd.
Het liefst zou ik elke maandagavond bij thuiskomst binnen 3 tellen een volwaardige 4 gangen maaltijd veroorzaken. In de praktijk zijn er veel redenen waarom vrouw en kindlief met enige regelmaat achter een bord met ovenfriet, knakworstjes, en appelmoes zitten.
Vertraging met de trein, de paksoi die over datum blijkt te zijn, de olijfolie is op mysterieuze wijze verdwenen,geen zin, waarom ga je niet eens zelf koken, patat bestaat uit aardappel en is dus eigenlijk ook een groente en gezond, morgen eten we wel weer iets gezonds...
Toch denk ik dat het anders kan. En dat niet alleen. Ik denk dat ik elke maandagavond, een apocalypse of EK-finale uitgezonderd, in 15 minuten een smakelijke maaltijd op tafel kan zetten!
De regels:
- De klok start vanaf het moment dat ik de keuken binnenloop.
- De klok stopt na 15 minuten, dan moeten er 3 borden met eten klaar staan want anders staan er hooivorken en fakkels klaar.
- Geen voorverpakte sauzen, soepen, of dressings.
- De maaltijd moet bestaan uit minimaal drie hoofdelementen waarbij groente verplicht is.
- Tijdens het fabriceren van de maaltijd mag er geen sprake zijn van onnodig dierenleed.
- Minimaal 2 van de 3 aanwezigen zijnde ikzelf, vrouw, en kind moeten zonder medische klachten en goed geluimd de maaltijd doorstaan.
Ik zal indien mogelijk van te voren melden wat ik denk te gaan maken. Eventueel toegelicht aan de hand van een boodschappenlijst.
Als ik tijd heb en een zitplaats kan bemachtigen in de trein zal ik het geheel opleuken met spitsvondige opmerkingen, rake kanttekeningen , en melancholieke anekdotes. en hier en daar een misplaatste grap.
Er komt een foto van het geslaagde resultaat en eventuele spectaculaire mislukkingen.
De wekelijkse 15minutechallenge zal vanaf maandag 23 april te volgen zijn op dit weblog en via twitter @marcsomberg
Marc Somberg
Abonneren op:
Posts (Atom)